As veces......
Camiño cos pés descalzos
por camiños descompostos
aos que non lle vexo o fin.
Unha lanterna máxica
sempre alumea o que
non vexo.
Un son arrítmico
inunda os sentidos.
Vexo as esquinas do meu
perfil invisible
detrás do bafo
do espello cadrado.
Respiro a fonda
dor da nada.
Aférrome á miña
sombra escura.
Vivir tamén era isto.
